ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΥΣΣΗΣ
Ο θεωρητικός
“Ει δε το αρχαίον Θεού ομοίωμα ην, τάχα ουκ έξω του σκοπού τον ορισμόν πεποιήμεθα, μίμησιν θείας φύσεως τον χριστιανισμόν είναι αποφηνάμενοι.”
Σχόλια θεολογικά
Το έργον τούτο έγραψεν ο ιερός ανήρ περί τα τέλη του βίου του και αποτελεί επομένως την τελευταίαν του λέξιν εις το προσφιλές θέμα της ζωής του, δηλ. εις την νήψιν, την άσκησιν, την ομοίωσιν του ανθρώπου προς τον Θεόν.
«Μίμησιν θείας φύσεως τον χριστιανισμόν είναι». Ο χριστιανισμός ή καλύτερον ο σκοπός του χριστιανισμού είναι η μίμησις της θείας φύσεως. Τούτο εξηγεί ο Γρηγόριος δια της διηγήσεως της Γενέσεως, όπου λέγεται ότι ο άνθρωπος επλάσθη «κατ΄ εικόνα Θεού». Η εικών αυτή είναι κάτι, το οποίον ηχρηστεύθη και εκαλύφθη, αλλά δυνάμεθα να την επανεύρωμεν δι΄ ασκήσεως προς κάθαρσιν. Όσον καθαιρόμεθα, τόσον επιτυγχάνομεν την μίμησιν του Θεού, διότι ξαναγινόμεθα εικών αυτού.
Η κάθαρσις και η μίμησις της Θείας φύσεως πρέπει να είναι τοιαύτη, ώστε όταν ένας εθνικός παρακολουθή και παρατηρή την ζωή μας, να συμπεραίνη τον Θεόν που πιστεύομεν και μιμούμεθα.
πηγή: Στ. Παπαδόπουλου, Οι Μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας
