-
Είπε ο αββάς Αντώνιος: «Είδα όλες τις παγίδες του διαβόλου απλωμένες πάνω στη γη και στενάζοντας είπα:Ποιος άραγε μπορεί να τις προσπεράσει αυτές; Και άκουσα μια φωνή να μου λέει: Η ταπεινοφροσύνη»
-
Έλεγε ο αββάς Δανιήλ για τον αββά Αρσένιο ότι, όταν πλησίαζε η ώρα του θανάτου, μας παρήγγειλε: «Μη φροντίσετε να κάνετε τραπεζώματα για την ψυχή μου. Γιατί αν έκανα εγώ για λογαριασμό μου έργα αγάπης, αυτά θα βρω»
-
Είπε ο αββάς Αρσένιος: «Πολλές φορές μετάνιωσα γιατί …μίλησα, ενώ ποτέ (δεν μετάνιωσα) γιατί σιώπησα».
-
Είπε ο αββάς Αλώνιος: «Εάν δεν γκρέμιζα το παν, δεν θα μπορούσα να οικοδομήσω τον εαυτό μου»
-
Είπε ο αββάς Σαρματάς: «Προτιμώ άνθρωπο που αμάρτησε, εάν κατάλαβε ότι αμάρτησε και μετανοεί, παρά άνθρωπο που δεν αμάρτησε και έχει τον εαυτό του για ενάρετο».
-
Είπε ο αββάς Θεόδωρος: «Καμιά αρετή δεν μπορεί να συγκριθεί με το να μην εξουθενώνουμε τους άλλους».
-
Είπε ο αββάς Ιάκωβος ότι όταν επαινείται κανείς, πρέπει να σκέφτεται τις αμαρτίες του και να αισθάνεται ότι δεν αξίζει γι’ αυτά που λέγονται».
-
Είπε ο αββάς Ποιμήν: «Οποιαδήποτε ταλαιπωρία κι αν πέσει πάνω σου, θα τη νικήσεις με τη σιωπή».
-
Είπε κάποιος Γέροντας: «Βλέπουμε τον Σταυρό του Χριστού, διαβάζουμε τα πάθη Του, κι όμως εμείς δεν σηκώνουμε καμιά προσβολή»
-
Ρώτησαν κάποιον Γέροντα: «Με ποιο λογισμό έρχεται η πορνεία στον άνθρωπο;». Κι ο Γέροντας απάντησε:
«Ούτε ένας δρόμος ούτε δυο ούτε πέντε ούτε δέκα είναι αρκετοί για την πορνεία. Γιατί όλοι οι λογισμοί που προέρχονται από τον διάβολο έχουν κρυμμένη την πορνεία»
-
Ρώτησαν κάποιον Γέροντα: «Πως οφείλει να διώχνει ο νους του πονηρούς λογισμούς;». Κι ο Γέροντας απάντησε:
«Είναι εντελώς αδύνατον από μόνος του να το κάνει αυτό ούτε έχει τέτοια δύναμη. Αλλά κι αν η ψυχή πέσει σε λογισμούς, αμέσως οφείλει να καταφύγει σ’ Αυτόν που την έπλασε ικετεύοντάς Τον, και κείνος τους διαλύει σαν κερί. Γιατί ο Θεός μας είναι φωτιά που καίει».