Αγαπητοί μας Ενορίτες και προσκυνητές του Ι. Ναού μας,
έχοντας υπ’ όψιν το δελτίο Τύπου της Ι. Συνόδου της 16/3/20, το ΦΕΚ 872/16-3-20 καθώς και τις οδηγίες και συμβουλές του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Νικολάου, σας ενημερώνουμε για την λειτουργία του Ι. Ναού από εδώ και πέρα, με την επιφύλαξη ότι αυτή μπορεί να τροποποιηθεί, δεδομένης της κρισιμότητας και ρευστότητας της εξέλιξης της επιδημίας.
Ο Ι. Ναός θα παραμένει ανοικτός κανονικά 8-12 το πρωί και 5-7 το απόγευμα. Μπορείτε να προσέρχεσθε για προσκύνηση [π.χ. του Τιμίου Σταυρού την προσεχή Κυριακή], άναμα κεριού, προσευχή, λήψη Μικρού Αγιασμού, αγορά επίκαιρων βιβλίων και εκκλησιαστικών ειδών, τηρώντας τα μέτρα προφύλαξης.
Η Θ. Λειτουργία και οι Ι. Ακολουθίες δεν θα τελούνται. [εάν κάτι αλλάξει θα σας κοινοποιηθεί άμεσα]
Οι Ιερείς θα τελούν κατά περίπτωση και κατ’ ιδίαν κάποιες Ακολουθίες, χωρίς την παρουσία πιστών. Θα μεταδίδονται όμως απ’ ευθείας από το κανάλι του Ι. Ναού μας.
Οι καμπάνες θα ηχούν όχι προς προσκλητήριο πιστών αλλά ως μαρτυρία ότι η Εκκλησία επαγρυπνεί και προσεύχεται!
Το Μυστήριο της Ι. Εξομολόγησης θα τελείται σύμφωνα με το πρόγραμμα. [προς αποφυγή συνωστισμού, κατόπιν συνεννόησης]
Υπενθυμίζουμε ότι κάθε βράδυ 10:00 -10:15 μ.μ. αναπέμπουμε, ο καθένας από το σπίτι του, προσευχές και δεήσεις προς τον φιλάνθρωπο Θεό υπέρ της καταπαύσεως του πειρασμού.
Το συσσίτιο θα λειτουργεί κανονικά. Επειδή όμως είναι πολύ πιθανό να επιβληθεί από την κυβέρνηση απαγόρευση κυκλοφορίας και σε αυτήν την περίπτωση οι σιτιζόμενοι θα βρεθούν σε εξαιρετικά δύσκολή θέση, παρακαλούμε θερμά για την προσφορά σας σε τρόφιμα πρώτης ανάγκης και μακράς διάρκειας, στις ώρες λειτουργίας του Ι. Ναού, ώστε να έχουμε τη δυνατότητα να δώσουμε προμήθειες στους αδελφούς μας για τουλάχιστον 2 εβδομάδες. Επίσης επειδή κάποιες εθελόντριες ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες χρειάζεται να αναπληρωθούν από νεότερους εθελοντές για ένα διάστημα. Όσοι μπορούν και θέλουν να βοηθήσουν να στείλουν email στο analipsirafinas@yahoo.com.
Δεδομένης της δυσκολίας για την φυσική μας συνάθροιση, είναι πολύ χρήσιμο να εκμεταλλευτούμε τις νέες τεχνολογίες ώστε να διατηρήσουμε την επικοινωνία μας. Σας προτρέπουμε να εγγραφείτε στην κοινότητα viber, στην ομάδα fb και στο κανάλι you tube του Ι. Ναού μας. Όπως ήδη κάνουμε, θα κοινοποιούμε οτιδήποτε μπορεί να βοηθήσει στην πνευματική πορεία αυτής της περιόδου. Επεξεργαζόμαστε κάποιες σκέψεις ώστε να είμαστε ακόμα πιο κοντά σας.
Αγαπητοί μας αδελφοί, όλοι μας πονούμε και θλιβόμαστε για τις πρωτόγνωρες καταστάσεις που βιώνουμε και καλούμαστε να διαχειριστούμε ως Εκκλησία και ως Έθνος. Όπως και σε προηγούμενα μηνύματα τονίσαμε, ας δούμε την περίσταση αυτή ως ευκαιρία να βρεθούμε μόνοι μας με τον εαυτό μας και με τον Θεό. Είναι ευκαιρία να δυναμώσει η Πίστη μας, να πεινάσουμε τον Χριστό, να ποθήσουμε τον Εκκλησιασμό μας, να εντείνουμε την προσευχή μας, να αναλάβουμε το μερίδιο της προσωπικής μας ευθύνης και να μετανοήσουμε, διότι «Ἡμάρτομεν, ἠνομήσαμεν, ἠδικήσαμεν ἐνώπιόν σου, οὐδὲ συνετηρήσαμεν, οὐδὲ ἐποιήσαμεν, καθὼς ἐνετείλω ἡμῖν, ἀλλὰ μὴ παραδῴῃς ἡμᾶς εἰς τέλος, ὁ τῶν Πατέρων Θεός” [εκ του Μ. Αποδείπνου]. Διερχόμαστε «διά πυρός και ύδατος» όμως να είσθε σίγουροι ότι ο Θεός θα μας «εξαγάγει εις αναψυχήν».
Ο Ψαλμός 136 είναι ο ψαλμός της εξορίας. Τον έψαλλαν οι Εβραίοι κατά τη βαβυλώνια αιχμαλωσία τους καθώς σκέφτονταν την ιερή πόλη τους, την Ιερουσαλήμ. Από τότε ο ψαλμός αυτός έγινε ο ψαλμός του ανθρώπου, που συνειδητοποιεί την αποξένωση του από το Θεό και συναισθανόμενος αυτή την εξορία γίνεται πάλι άνθρωπος. Γίνεται εκείνος που ποτέ πια δε θα νιώσει βαθιά ικανοποίηση με τίποτε στον «πεπτωκότα» αυτόν κόσμο, γιατί από τη φύση και από την κλήση του είναι ένας αναζητητής του Τέλειου. Ο ψαλμός αυτός ψάλεται τις δύο τελευταίες Κυριακές πριν από τη Μεγάλη Σαρακοστή∙ και την παρουσιάζει σαν ένα μακρινό ταξίδι, σαν μετάνοια, σαν επιστροφή. Επιστροφή στη γη της «Επαγγελίας», στη γη της χαράς, στη γη της αγάπης του στοργικού ουράνιου Πατέρα. Στην πατρίδα του πρώην «ασώτου»!
Ψαλ. 136,1 Ἐπὶ τῶν ποταμῶν Βαβυλῶνος ἐκεῖ ἐκαθίσαμεν καὶ ἐκλαύσαμεν ἐν τῷ μνησθῆναι ἡμᾶς τῆς Σιών.
Εις τας όχθας των ποταμών της Βαβυλώνος εκεί εκαθήσαμεν δούλοι και εξόριστοι και εκλαύσαμεν ενθυμούμενοι την Ιερουσαλήμ.
Ψαλ. 136,4 πῶς ᾄσωμεν τὴν ᾠδὴν Κυρίου ἐπὶ γῆς ἀλλοτρίας;
Και ημείς είπομεν· Πως θα ψάλλωμεν την ιεράν ωδήν του Κυρίου εις ξένην ειδωλολατρικήν χώραν και θα λησμονήσωμεν την πατρίδα μας;
Ψαλ. 135,5 ἐὰν ἐπιλάθωμαί σου, Ἱερουσαλήμ, ἐπιλησθείη ἡ δεξιά μου·
Εάν σε λησμονήσω, ω Ιερουσαλήμ, και θελήσω να ψάλλω με την συνοδείαν μουσικών οργάνων, εδώ εις την ξένην χώραν, ας γίνη αναίσθητος και παράλυτος η δεξιά μου χείρ.
Ψαλ. 136,6 κολληθείη ἡ γλῶσσά μου τῷ λάρυγγί μου, ἐὰν μή σου μνησθῶ, ἐὰν μὴ προανατάξωμαι τὴν Ἱερουσαλὴμ ὡς ἐν ἀρχῇ τῆς εὐφροσύνης μου.
Η γλώσσα μου, που θα τολμήση να ψάλλη τας ιεράς ωδάς, ας κολλήση στον λάρυγγά μου, εάν δεν σε ενθυμηθώ, εάν δεν προτάξω σε την Ιερουσαλήμ, ως την υψίστην χαράν και αγαλλίασιν της καρδίας μου.
«Μεθ’ ημών ο Θεός»