Παιδιά μου,
η αγάπη μου σε σας με σπρώχνει να σας γράψω κάποιες συμβουλές.
Είναι τόσο χρήσιμες κι ωφέλιμες.
Στο σχολείο που πάτε μαθαίνετε πολλά πράματα. Όλα χρειάζονται, γιατί με αυτά αναπτύσσεται το μυαλό σας.
Αν παρομοιάσουμε τη μόρφωσή σας με ένα δέντρο, τότε φύλλα που το στολίζουν είναι οι άλλες γνώσεις, καρποί δε είναι η χριστιανική αλήθεια και η ζωή.
Προσέξτε όμως ένα πράγμα ότι δηλ. δεν πρέπει να δίδετε απόλυτη πίστη σε όλα όσα οι διάφοροι συγγραφείς γράφουν. Διότι γράφουν – με πολλή μάλιστα τέχνη – πολλά ψέματα, πολλά κακά και βλαβερά.
Εσείς πρέπει να μοιάσετε με τις μέλισσες. Τις έχετε προσέξει τι κάνουν; Δεν πάνε σε όλα τα άνθη, διότι δεν έχουν όλα τα άνθη καλούς χυμούς. Και σε όσα πάνε, παίρνουν ότι τους χρειάζεται για να φτιάσουν το μέλι και το κερί. Τα άλλα τα αφήνουν σαν άχρηστα. Και σεις τα Χριστιανόπουλα, από όσα διαβάζετε, θα παίρνετε εκείνα που συμβιβάζονται με τις πεποιθήσεις σας, εκείνα που συγγενεύουν με την αλήθεια. Τα άλλα να τα αφήνετε.
Όταν κόβουμε ένα τριαντάφυλλο, παραμερίζομε τα αγκάθια για να μην μας κεντήσουν. ΄Ετσι κι εδώ. Όταν παίρνουμε στα χέρια μας διάφορα συγγράματα, θα κρατήσουμε ότι μας είναι χρήσιμο και θα αποφύγομε το βλαβερό. Τα χαλασμένα και βλαβερά φαγητά τα πετάμε, δεν τα τρώμε. Πρέπει δε να έχετε υπ’ όψη σας, ότι από όσα μπορεί να αποκτήσει κανείς στον κόσμο αυτό, ένα έχει την πιο μεγάλη αξία, η αρετή. Αυτή μένει παντοτεινό κτήμα του ανθρώπου σε τούτη τη ζωή και στην άλλη.
………………………………………………..
« Εγώ, παιδιά μου, αυτά που θεωρώ ορθά και ωφέλιμα, σας τα είπα και σας τα έγραψα. Εσείς, τώρα, εύχομαι να τα προσέξετε και να μην τα διώξετε ποτέ από τη σκέψη σας, για να μη ζημιωθείτε ανεπανόρθωτα.»