Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς
Ανησυχείτε με τι θα τραφούν οι άνθρωποι όταν πολλαπλασιαστούν στη γη; Όσα τα θαύματα τόσο άχρηστη η ανησυχία. Άραγε ο Χριστός μας δίδαξε να ανησυχούμε για αυτό; Αντίθετα μας μας απελευθέρωσε από αυτές τις ανησυχίες. Μας έδωσε εντολή να μην ανησυχούμε ούτε καν για την επόμενη μέρα πόσο μάλλον για τον επόμενο αιώνα: «Μή ουν μεριμνήστε εις την αύριον μεριμνήσει τα εαυτής αρκετόν την ημέρα της κακίας αυτής» (Ματθ . 6, 34)
Φυσικά όποιος ξεχνά τον Θεό παίρνει την μέριμνα του Θεού. Οι μέριμνες όμως του Θεού δεν είναι για τις αδύναμες πλάτες του ανθρώπου. Διαβάστε τον αρχαίο ελληνικό μύθο για τον Άτλαντα, ο οποίος ξεσηκώθηκε ενάντιας στους θεούς και ήθελε να πάρει στους ώμους του την γη. Όταν το βάρος της γης ήταν έτοιμο να τον συνθλίψει μετάνιωσε και επέστρεψε την γη στους θεούς. Επιθυμείτε εσείς να γίνετε ο νέος Άτλας και να επαναλάβετε το λάθος Άτλαντα;
Ποιος σας φόβισε τόσο με την ιδέα ότι η αύξηση του ανθρώπινου γένους θα καταστούσε την γη ανίκανη να μας θρέψει; Αυτό σε μεγάλο βαθμό συμβαίνει και τώρα. Από την δημιουργία του κόσμου μέχρι σήμερα αυτό θα μπορούσε να έχει συμβεί αρκετές φορές αν ο Δημιουργός του κόσμου δεν μεριμνούσε κι αποστρεφόταν τον κόσμο. Αν εσείς πιστεύετε τόσο στα γραφόμενα σας και στους υπολογισμούς σας, γράψτε και υπολογίστε και σύντομα θα ότι από τον Αδάμ μέχρι τον πρώτο Φαραώ της Αιγύπτου θα μπορούσαν οι άνθρωποι να είναι όσα και τα έντομα στην εξοχή. Από τότε θα μπορούσαν οι άνθρωποι να καλύψουν όλη ην έκταση και τα νησιά του πλανήτη μας. Αλλά αυτό δεν συνέβη. Και αυτό μας βεβαιώνει ότι ο κόσμος πηγαίνει με μια λογική η οποία δεν συμφωνεί με τα γραφόμενα και τους υπολογισμούς σας.
Μόνος λέτε, ότι αν καλλιεργήσουμε τη Βραζιλία θα μπορούσαμε να θρέψουμε ολόκληρη την Ευρώπη και την Αμερική. Αλλά συμπληρώνετε: τι θα γίνει όμως όταν και η Βραζιλία υπεραυξηθεί και δεν μπορεί να διαθέσει σιτάρι για εξαγωγή; Ω παράξενε άνθρωπε της ανησυχίας ποιος θα πληρώσει τις ανησυχίες σας, αν ο πληθυσμός της Βραζιλίας ή της Ευρώπης ή της Αμερικής δεν υπεραυξηθεί ποτέ; Εμένα τώρα με ανησυχεί άλλο: ποιος θα ξεπληρώσει τις δικές σας σημερινές ανησυχίες για κάτι που μπορεί να συμβεί μετά από εκατό χρόνια και που ίσως να μην συμβεί ποτέ; Ησυχάστε, σας παρακαλώ και μην ανησυχείτε για το πως θα τραφούν τα τρισέγγονα μας. Όπως δεν ανησυχούσε ούτε ο δικός σας πρόγονος για το πως θα τραφείτε και όμως παρόλα αυτά βγάζετε το ψωμί σας και για σας και για τα παιδιά σας. Αρκετά με την καθημερινή ανησυχία για τις επόμενες γενιές.
Γράφετε ότι την ανησυχία σας για το μακρινό μέλλον σας την προκάλεσε η πείνα που ήδη υπάρχει σε άλλες χώρες και αναρωτιέστε πως θα είναι η κατάσταση μετά από χρόνια. Αλλά η πείνα προήλθε από την αύξηση του πληθυσμού των ανθρώπων; Δεν διαβάσατε στη Βίβλο πως επτά άγονα χωράφια έφεραν πείνα στην Αίγυπτο την εποχή του δικαίου Ιωσήφ; Η πείνα προήλθε από την ξηρασία και όχι από τον υπερπληθυσμό. Πείνα υπήρξε και στην Παλαιστίνη την εποχή του προπάτορα Ιακώβ και πάλι όχι από υπερπληθυσμό
Για αυτό ηρεμήστε και μην βασανίζεστε με ανησυχίες για το ψωμί εκείνων που ακόμα δεν έχει γεννηθεί. Αν όμως επιθυμείτε να ανησυχείτε για μακρινές φροντίδες των ανθρώπων, τότε μην ανησυχείτε για το τι θα έχουν οι άνθρωποι στο μέλλον αλλά ποιοι θα είναι. Σας υπόσχομαι βάσει της αγίας διδασκαλίας του Χριστού, ότι αν οι απόγονοι μας επιδιώξουν πριν από όλα το βασίλειο του Θεού και την δικαιοσύνη Του, δεν θα μείνουν ούτε μια μέρα χωρίς ψωμί ακόμα και αν είναι τόσοι όσοι οι κόκκοι της άμμου στις ακτές της θάλασσάς.
(από το βιβλίο “Δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται” α΄, εκδόσεις “εν Πλω”)
